Hoe ik in de veterinaire natuurgeneeskunde terecht ben gekomen… ( Heb je even? ?)
Al van kinds af aan was ik onder de indruk van de natuur en het moois dat zij allemaal te bieden heeft. Geïntrigeerd kon ik toekijken hoe vlinders en bijen van bloem naar bloem vlogen, hoe mieren ijverig samenwerkten en kikkers hun weg vonden door het bos. De manier waarop alles zijn gang ging en op elkaar afgestemd bleek te zijn, riep verwondering op. Een gevoel dat je als volwassene vaak gaandeweg een beetje bent kwijtgeraakt; je staat er dan gewoon niet meer zo bij stil. Zo’n zelfde soort fascinatie had ik voor de geneeskracht die zich in de natuur bevindt en de meer ongrijpbare, energetische aspecten, waar ik al op jonge leeftijd wat van meekreeg. Hoewel ik er op dat moment nog niet zoveel over wist, had het mijn interesse wel gewekt.
De liefde en bewondering voor dieren in het algemeen is er al zolang ik me kan herinneren. Op de basisschool was ik als het even kon in de naastgelegen kinderboerderij te vinden, en als ik ergens op visite was trokken vooral de huisdieren mijn aandacht. In de kleuterklas wist ik al dat ik dieren wilde gaan helpen, maar het heeft nog wel even geduurd voor ik erachter kwam op welke manier dat dan zou zijn.
Naarmate ik ouder werd kwamen er nieuwe interesses bij, en verdween het gevoel dat ik als kind had een beetje naar de achtergrond. Ik vond mijzelf niet in het beroep van dierenarts passen en zag op dat moment weinig andere mogelijkheden om met dieren te gaan werken, waardoor ik me in andere richtingen ben gaan oriënteren en ontwikkelen. Dat bracht me bij de opleiding Psychobiologie aan de Universiteit van Amsterdam. In deze studie stond de werking van de hersenen centraal, en dan met name de biologische processen die hieraan ten grondslag liggen.
Hoewel deze opleiding je vooral voorbereidde op de onderzoekswereld en ik al wist dat ik zelf niet het onderzoek in wilde, vond ik het erg interessant om zoveel te leren over je eigen lichaam en mentale functioneren. Een verdiepende master in de neurobiologie volgde, met nog een specialisatie in wetenschapscommunicatie. Dat laatste bracht me al wat meer terug naar het maatschappelijke werkveld, waar ik me beter thuis voelde dan in het onderzoekslab.
Na deze studies had ik een hoop mooie dingen geleerd, maar was ik nog steeds zoekende naar iets waar ik echt een zekere passie voor voelde. Ik begon weer wat meer terug te denken aan waar ik als kind blij van werd, en mijn interesse in natuurlijke gezondheid en voorliefde voor dieren waren nooit verdwenen. Ik had alleen geen idee dat er een vakgebied bestond waarin deze interesses zo uitgebreid gecombineerd werden. Tot ik gerichter begon te zoeken en bij de opleiding Veterinaire Natuurgeneeskunde bij Silverlinde terechtkwam. Op dat moment vielen voor mij een hoop puzzelstukjes op hun plek. Tijdens deze opleiding kwam mijn fascinatie voor de natuur – en voor natuurgeneeswijzen – weer helemaal terug, en werd de bewondering hiervoor alleen nog maar groter.
Voor sommigen zal het misschien lijken alsof de wereld van de wetenschap (zo ook de reguliere geneeskunde) en die van de natuurgeneeskunde moeilijk te verenigen zijn. Of dat je moet kiezen tot welke ‘groep’ je behoort. Zelf zie ik dat anders. Ik zie in beide velden ontzettend veel mogelijkheden, en ik hoop dat er juist steeds meer samenwerking tussen deze vakgebieden zal ontstaan.
Voor mij hebben de kracht en mogelijkheden van de natuur zich al eeuwenlang bewezen; ook in de wetenschap is hier steeds meer bewustwording en erkenning voor. De individuele (en holistische) aanpak die in de natuurgeneeskunde centraal staat, laat zich – per definitie – niet grootschalig volgens de huidige wetenschappelijke standaarden onderzoeken. Gelukkig ziet men ook regulier steeds meer in dat ieder individu uniek is, en dat het voor een optimale behandeling nodig is om hier rekening mee te houden. Andersom hoop ik dat er met behulp van wetenschappelijk onderzoek in de toekomst nóg meer ontdekkingen worden gedaan over de heilzame schatten die in de natuur verborgen liggen.
Afgeronde opleidingen en cursussen
♣ Bachelor Psychobiologie (Bsc) – Universiteit van Amsterdam
♣ Master Cognitive Neurobiology & Clinical Neurophysiology (Msc) – Universiteit van Amsterdam
♣ Major Science Communication – Vrije Universiteit, Amsterdam
♣ Plusopleiding Veterinaire Natuurgeneeskunde – Opleidingsinstituut Silverlinde, Breda
Onderwerp scriptie: Natuurgeneeskundige ondersteuning van het dierenbrein
♣ Cursus Natural Horsemanship – Wildlife Paddock, België
♣ Masterclass Katten & Essentiële oliën – Online cursus van Saskia Soebrati (praktijk Sassoe)
♣ Cursus Spagyriek voor dieren – Eva Knops, via opleidingsinstituut Silverlinde, Breda
♣ Cursus Biotensor – Praktijk Charlotte / Het Energetisch Huis
♣ Cursus NEI Basis (Neuro Emotionele Integratie) – Praktijk Charlotte